Sujet 1999: Mir geen ins Elsass, kunnsch EU

Waggis-Clique

GILLERUGGER

Basel                           1961        

 

Fasnacht 1999

Mer geen ins Elsass. Kunnsch EU?

 

Unseri zwai Helde, dr Guschti und s Dorli,

kennen im Elsass dr Jean-Claude und s Lorli,

die woonen in Häsige, hänn aigeni Räbe,

und verzelle mit Gnuss, wie billig si läbe,

wenn si im Jumbo dien ykaufe, drey Wägeli voll,

und nit mien go aastoo wie d Schwyzer am Zoll.

Und dass si kai Problem hänn mit de Kinder in dr Schuel,

denn dr Chef vo de Leerer hoggt z Paris uff em Stuel.

Doch jetz derfe d Schwyzer au däne go woone,

das sell sich schyynts fir baidi Syte loone.

 

So seggle si freelig Hand in Hand,

am Samschtig iberen ins Waggisland,

zem e scheene Blätz zem Woone z sueche,

fir dass si nimm iber d Tirgge in Glai-Istanbul mien flueche.

Fir s glyych Gäld wie d Woonig wänn si e Schopf,

dasch kai Problem, goots em Guschti dur dr Kopf.

Und s Dorli ka sich ändlig im Garte dummle,

und in ire dausig Reesli fummle.

Dr Guschti leggt sy Péret aa und sait dernoo zem Dorli:

„Ych bin s Alsacien-Männele, un du bisch my Lorli,

gesch wiene schigg Mammsell ins village gee spaziere,

un après mit de Wyyber ins Bistrot gee parliere.“

 

Scho hogge sy im Kaare, dr Guschti drampt uff s Gas,

do winggt en sone Zellner grad nääbedraa uff s Gras,

und froggt die baide Gselle, was si denn do hänn welle.

Dr Guschti foot a meggere, doch dr Zellner duet verzelle:

Är derf erscht wyter faare, wenn är die Buess jetz zaal,

won är im letschte Summer biko haig z Hagedaal,

sunscht miess är grad in Kefig bis är bikäm e Glatze,

dr Guschti knirscht und deibelet und zaalt denn halt dä Batze.

Är hett scho s erscht Mool d Wuet im Ranze,

iber die bleede Waggis im Groossen und im Ganze.

 

In Blooze stoot e Schild wo druffstoot „Doo sinn Hyyser z koife“,

sy stolpere grad yne doo kunnt sone Schangi z loife:

„E güete bonjüür messieursdames, mechte Si e Hyysle?“

Dr Guschti schreyt: “Nadyyrlig hösch, hesch gmaint, mer wänn ko byysle,

aber nit sone Kingelistall mit Zimmer glai wie Käschte,

wo d Waggis iber zwanzig Joor dra baue nur mit Räschte,

en änglischi Villa muess es sy, mit zwelf Zimmer und e Garte,

e Doppelgarage fir dr Merz und fir em Dorli si Schwarte,

an syydlicher Laag, mit Entree, Wyykäller, Lavabos rund,

drey Schyssene, zwai Duschene und eme Huus fir dr Hund.

Fir s Dorli vill Fänschter mit Simse fir d Flora und fir d Fauna,

e Schwimmpfitzen im Käller, zwische dr Wärggstadt und dr Sauna,

hinderem Huus e Wäldli fir d Hase und Figgs,

hännder so ebbis am Lager, und was koschtet das Zyggs?“

 

Dr Schangi ryybt d Händ und maint mit eme Lache:

„Naturellement monsieur mir hänn sottigy Sache,

ganz oowen am Hang mit Sicht grod üff d Olpe,

an unverböiborer Lag, mer kenne grod üffe tscholpe,

säggs Heggtor Land mit eme Bächle grod hinderem Hag,

e wunnerboor Flägglä, znacht wie am Dag,

e bessers wurdener sicher nie finde,

nid vurnen im Alsace un EU nit hinde.

Dr Bryys isch ibrigens ginschtig, nur zeh Million Francs,

wie hätteners gärn zaalt, bar uder Check blanc?“

 

Dr Guschti schluggt läär und stotteret verloore:

„Hesch gsait 10 Kischte oder hani légumes in den Oore?

Ych ha gmaint, do ussen isch alles so ginschtig,

by däne Bryyse do wird ych jo brinschtig.

Denn nämmemer halt nummen acht Zimmer, losch s Bächli äwägg,

zwai Schyssene, mr luege no Norde und d Garage im Drägg,

vier statt acht Hegtaare, kai Huus fir dr Hund,

weniger änglisch und d Lavabos gweenlig statt rund.“

 

So hänn si denn wyter verhandlet bis zobe spoot,

d Stimme sinn haiser und d Auge sinn rot,

denn hänn si anhand vom Budget doch no ebbis gfunde:

E Dreyzimmerwonig im Araberviertel z Mulhousen unde.

Allerdings ohni Kochhärd, Yskaschten und Pfuus,

au d Prämie fir d Granggekasse sinn em e Gruus,

d Luxus-Styyr und die schwarz Nummeren am Kaare,

fir dass de kasch iber d Elsässer Schlaglecher faare.

Kurz: das Elsass isch e glatten Egge,

fir zem go frässen und go Flaisch ystegge,

aber woone dusse, das glaubt kai Kalb,

isch dyyrer als uff dr Bonzenalp.

 

Drum faare die zwai jetz wider zrugg,

am Zoll verbyy, iber d Santihansbrugg,

und flueche zfriiden iber s Gwartier,

wo s kaini Parggblätz hett, und iber s dyyr Bier.

Znacht dänggt dr Guschti an si Gligg,

fir dass är kaini Schulde hett im Gnigg,

är dänggt au an si Schabe, s Dorli,

wo besser isch als em Jean-Claude si Lorli.

Druffabe schlooft är zfriiden yy,

und isch froo, kai Waggis miesse z sy.

 

Au das Joor wider: mir schiesse nit, mir schigge!

D'Ladärne-Usstellig isch vom Mändig znacht, em 22. Hornig bis am

Mittwuch demorge, em 24. Hornig uff em Minschterplatz. Mr fraien ys uff Iire Bsuech.

© Gillerugger 2012