Waggis-Clique
GILLERUGGER
Basel 1961
Fasnacht 1996
Verhülligs-Paraade
Amene Samschtig Morge, es wird grad häll,
sait s'Dorli zem Guschti:"Jetz aber schnäll,
mir geen in d'Stadt, do git's e Hit,
dr Christo wott, me glaubt's fascht nit,
sy Verphaggigsgluscht in Basel stille,
und s'Minschter uff dr Pfalz verhülle."
Dr Guschti brummt:"E sone Saich,
däm Brueder isch glaub s'Hirni z'waich,
es ka doch sone Schwoob elai
kai Bau verphagge als Osterai!
Das ganz Theater isch fir d'Katz,
dä gieng doch lieber an Äscheplatz,
und wurd dr Botta-Bau verphagge,
denn däät das Streifemuschter nimm so schogge"
"He due doch nit so rumpelsuurig!"
sait s'Lotti und wird langsam muurig,
"e groosse Kinschtler isch dä Maa,
wo s'Minschter aifach lo verschwinde kaa.
Du sottsch dir draa e Byspiil nää,
und mir au emoll e Phäggli gää."
"E Bleedian isch doch dä Megge,
e Kirche under e Lyynduech z'stegge,
das hett mit Kunscht jo gar nyt z'due,
drum loss my mit dämm Mischt in Rue!"
Do ryssts em Dorli dr Närv ab dr Spuele:
"Heer uff do inne umme z'briele,
phagg ändlig di Tschoope, suscht gseemer am Drey
dä Christo nit mit synere Verhüllerey."
Dr Guschti brummt, bim umedrülle:
"Du dätsch dy lieber in Schwyyge hülle."
So zottle sy denn dur d'Innerstadt,
dr Guschti findet's schaurig glatt.
Do kemme vermummti Gschtalte säbt sibte,
die gseen uss wie Mumie uss Ägypte.
"Hett ächt dr Christo die verphaggt?"
Uff em Guschti wird wider ummehaggt:
"He nai du Dotsch, s' sinn Türggefraue,
wo sich nit uss irer Verhüllig draue."
Scho steen si uff dr scheene Pfalz,
und wie me gseet, em Dorli gfallt's.
Em Guschti stinggt's, är mecht in d'Baiz,
Dä Verphaggigs-Zirkus het kai Raiz.
Es steen e huffe Lyt, wo gaffe,
wie die Gleezi an däm Bauwärgg schaffe,
mit Saili abunde, wie dr Louis Trängger,
bambele sy am Minschter, hol's dr Hängger.
E Riisewurscht hanggt rings um s'Dach,
s'dunggt aim, e Kopf mit Huet luegt uffe Bach.
Jetz drampt em Guschti au no aine
uff d'Flosse, dass är maint, s'verhüllt em d'Zaine.
Är faart en aa:"Hesch d'Lampe gfüllt,
oder hänn si dir dr Daig verhüllt?
Du muesch halt an Bode abe schiile,
und nit, wie die Brieder mit irem Lyynduech spiile."
Uff aimool gheert me e Fanfare,
Dert hinde kunnt dr Christo z'faare,
Är git s'Signal zem d'Verphaggig z'starte.
S'Dorli ka nimm länger warte.
"Jetz goot's denn los, gseesch's guet, he Guschti?"
"Loss mi in Rue mit däm Packpapier-Gnuschti.
Dä sell sy Lumpe schnäll verstegge,
und bi sich dehai dr Kohl bedegge."
Das Duech gheit aabe wiene Rogg,
s'Minschter kunnt fire als wysse Blogg,
es isch e gschpängschtig Bild am Rhy,
doch kaine waiss, fir was soll's syy?
Dr Guschti läänt sich ane Baum,
är hett e wunderbare Draum:
E Stange häll, und zwor im Glas,
ohni Verphaggig, so aifach isch das.
Wiso fir dää Schwachsinn Uffwand dryybe,
wemmes besser kennt lo blyybe.
Uff däre Ärde git's z'vill Spinner,
und laider sinn's au villmool d'Gwinner,
hänn mir denn unsere Gaischt verloore,
dass mir immer mee so Saich sponsore.
Die wurde gscheiter uss däm Blache,
Glaider fir die Arme mache.
Uns blybbt am Schluss, s'isch ganz banal
e simpel aifachi Moral:
hesch e Idee, sy muess nit gaischtig uusestoo,
und wotsch trotzdämm im Färnsee koo,
denn nimmsch e Lumpe, meegligscht grooss,
und gheisch dä Bättel grad uff d'Strooss.
Au daas Joor wider: mir schiesse nit, mir schigge!
D'Ladärne-Usstellig isch vom Mändig znacht, em
26. Hornig bis am Mittwuch demorge, em 28. Hornig 1996 uffem Minschterplatz. Mr fraien ys uff Ire Bsuech.