Waggis-Clique
GILLERUGGER
Basel 1961
Fasnacht 1997
Jetz isch au s'Rind zer Sau ghaggt
Dr Guschti, mer kenne dä Gleezi vo friener,
stoot am Samschtig allewyl uff mit de Hiener.
S Dorli, sy Regierig, hett en mit ere Lischte
vo Sache ussem Konsi gschiggt uff d Pischte.
Sy hänn zoobe Bsuech vo dr Familie Stuggi,
(waisch, dää Frässtämpel do, dä schmuggi).
"Drum bringsch mer hitte", losst sy verlutte,
"e Filet vom Kalb und vier Schnitzel vom Trutte,
e Pfund frisches Saughaggts vo gligglige Sey,
Gschnätzlets vom Adler uss Gummi, e Kilo und drey,
e Stigg Haserugge, Wildsaubrägel, au Ragout vom Reh,
dä Stuggi stell ych in Schatte, de wirsch es scho gsee.
Denn bringsch no zää Wirschtli und Uffschnitt e Pfund,
3 Gottlett, 4 Haifischflosse und e Gnoche fir dr Hund.
Aber bass mer uff, dass du nyt verwitschisch vom Rind,
suscht schloots is emänd no dr Waansinn an Grind."
Do dänggt dr Guschti fir sich:"Hey,
"My Alti macht wider fir nyt sone Gschrey,
däne Stuggi's wurd das Flaisch nyt mache,
die sinn au ohni Waansinn nit ganz bache."
Do lauft em d Bysszange vom Albi for d Fiess
und sait zem Guschti: "Jee, dasch jetz siess,
dr Guschti ohni Dorli, was isch au loos,
isch äs grangg, oder gar gheyt uff dr Strooss?"
"Näi, du Däsche, wirsch es nit glaube,
sy muess no suuge und s Inventar abstaube,
mer hänn hit zobe nämmlig dr Stuggi zem Diniere
dä kamme nit mit Härdepfelstogg abserviere.
Lueg do ane uff dää Zeedel,
mer hänn nur Sache mit em Stämpfel EDEL.
E Zwelfgangmenu mit e paar Fläschli Wyy,
numme derf dooderbyy kai Rindviich syy.
Sunscht griegt dä Stuggi none Schade
und macht e Pommfrit-Bude uss sym Lade."
S Ryybyyse maint: "Zaig do ane, das Gekritzel,
dasch wirgglig mee als Wienerschnitzel,
aber jetz saag ych Dir, my liebe Frind,
dass ych dir do inne e paar Rinder find:
Das Kälbli doo het me sicher gmeschtet
mit Rindermilch, wo isch verpeschtet.
Dä Trutthaan dien sy schyynts bim Schlachte,
in Kiibel mit Rinderabfäll verfrachte.
Und well sy d Keschte nimme degge,
dien sy s Ghaggte mit Rindflaisch stregge.
Au dr Gummiadler frisst drnääbe
Rindermääl zem Iiberlääbe.
Dr Haas hett uff sym Ässenstisch
Gras, wo mit Rinderdinger vollgspritzt isch.
D Wildsau isch gryzt worde mit eme Rind
und au s Reh isch schliesslig vomene Rind e Kind.
In de Wirschtli hetts Auge und Ohre,
und im Uffschnitt hänn d Rinder s Hirny verloore."
Dr Guschti glaubt das nit so rächt,
es wird em aber langsam schlächt.
Är losst die dummi Gumsle stoo,
und lauft in Richtig Mezg drvoo.
Do stoot är vor dr Flaischesluscht,
doch bikunnt är jetz dr groossi Fruscht.
Är gseet die Zunge, Härz und Nierli,
und hett uff aimool Luscht nome Bierli.
Kalbskopf, Saufiess, Mage und Darm.
Em Guschti wird's uff aimol warm.
Är muess sich dr Graage lugger mache,
und dänggt: "Ych bi glaub nit ganz bache,
myni Gedangge groote uss de Fuege,
jetz wird y scho waansinnig nur vom Luege."
Sy Zeedel gheyt em denn an Boode,
är hett jetz gnue vo Gottlett und Broote,
är hetzt dur d Gäng zum Vegetarier-Stand,
nimmt mit letschter Grafft zää Sojaplätzli in d Hand,
und gwagglet denn mit eme sälige Grinse
an d Kasse fiire, do gseen syni Linse
en Ussgoob vom Blick mit ere Schrift fir die Blinde:
Genmanipulierti Sojaboone im Auhafe hinde!
Do wirds em Guschti schwarz um d Byyle,
är foot ganz jämmerlig a hyyle,
är waiss nimm wie är haisst und spinnt,
är syg ä genmanipuliert Rind.
Drum liebi Lyt vo nooch und färn
händ doch wider s Rindflaisch gärn,
dr Waansinn kame nit pauschalisiere
und d Tierwält dermit immer strapaziere.
Mir sotte uns sälber an dr Nase nää
und de Viicher bessers z Frässe gää.
Dr Guschti isch in der Spinnwindi verschwunde
und blybt dert z näggscht emool abunde.
Iibrigens hett schyynts s Dorli glacht
und sich ane junge Hirsch anegmacht.
Au daas Joor wider: mir schiesse nit, mir schigge!
D'Ladärne-Usstellig isch vom Mändig znacht, em 17. bis am
Mittwuch demorge, em 19. Hornig uffem Minschterplatz. Mr fraien ys uff Ire Bsuech.